Ronde 8: Mildam - EDC 14-6

Wedstrijdverslag:

EDC stond bij aanvang op een 6e plaats terwijl Mildam op 10 stond. "Dat moest toch minimaal remise kunnen worden?" Helaas. Het pakte heel anders uit. Opnieuw speelde EDC met 4 invallers waaronder Bram van der Horn en Jan van Montfoort.
Als eerste verloor Gerrit Kooistra na een door hem uitstekend gespeelde opening door een eenvoudige combinatie. Daarop trok Rafail de stand gelijk door een combinatieve dreiging. Maar wie had kunnen verwachten dat als derde Luit Haan een ruil verkeerd beoordeelde en door een combinatie een schijf verloor én Jan Hoven een damcombinatie tegen kreeg? Jan van Montfoort speelde een prachtige gedurfde opening maar zag een kleinigheid over het hoofd. Bram van der Horn had een tegenstander tegenover zich die agressief het centrum bestormde en Bram geen kans gaf. Rabin stond slechter maar wist door een damcombinatie de remise veilig te stellen. Voor Mark Makrovitsj (rating 1292) was met een tegenstander met een rating van 874 winst ingecalculeerd maar tot ieders verbijstering kwam hij zelfs verloren te staan! Johnny was als 9e uit met een degelijke remise al had zijn tegenstander op de 47e zet veel sterker kunnen spelen. Paul van de Veen had de sterkste Mildammer tegen over zich, Tjipke Smedinga met een rating van 1204. Het ging tot de 41e zet gelijk op met wederzijds nog krap een minuut voor 9 zetten. Paul nam een damcombinatie om vooral zetten te maken en in hevige tijdnood zette beiden niet met de beste zet voort. Er viel een vlag maar de zetten waren nét gehaald. In het eindspel kon Paul een leuke dreiging van zetherhaling inbouwen waarop zijn tegenstander eindelijk met de remise akkoord ging.

Wedstrijdanalyses

T. de Vries - M. Makrovitsj   38.  ...  13-18?  Mark kwam slecht te staan en speelde in deze stand 38.  ...  13-18. De sterk spelende De Vries (met rating 874!) forceerde nu een schijf winst. In de afwerking van deze 5 om 4 greep wit mis met remise als resultaat.

D. Smidstra – R. Zdoroviak 34. 49-44? Onmiddellijk liet Rafail 23-29 volgen. Er dreigt schijfwinst, wit moet offeren en speelt in de paniek de slechtst denkbare, n.l. 26-21 x 28-22. Zonder de combinatie af te wachten gaf wit op.

B. Postma – R. Hanoeman 45. 33-29? Rabin had met 10-15 de combinatie al voorbereid en stelt hiermee de remise veilig.

P. v.d. Veen - T. Smedinga 37. 15-10! Om vreselijke tijdnood op te lossen neemt wit een damcombinatie. Zwart miste -ook in hevige tijdnood- de sterktste voortzetting en door dreiging van zetherhaling forceerde wit remise.